Æ mig auma...

Ég vaknaði í morgun helaum vegna harðssperra eftir afró og með einhvers konar astma sökum mikilla reykinga gærkvöldsins. Helgin fór að mestu leiti í að drepa seinustu lifandi heilasellurnar í þessu litla heilabúi mínu og er þess vegna mjög lítil virkni þar í dag.

Elva Rut frænka átti afmæli í gær og var tuttugu ára. Hélt hún upp á afmælið sitt á Sólon og var mikið fjör fyrir utan nokkur vonbrigði sem ég upplifði á mína hálfu vegna stráks sem ég hafði augastað á var greinilega orðin upptekinn allt í einu og var kvenmannsefnið í frekari ljótari kantinum ef það ætti að bera okkur saman. En það eyðilagði ekkert kvöldið fyrir mér því ég sá hvað drengsstaulinn var skotinn í henni að ég gat ekki annað en verið ánægð fyrir þeirra hönd. Hins vegar var ég umsetinn af ungum manni sem var með skapahár í andlitinu, sem hann kallaði víst skegg. Hann elti mig heim með myndavélasímann sinn í von um að ná mynd af mér, sem var ekki að fara að gerast. Sem betur fer var Selma með mér annars hefði kvöldið sennilega endað á einhvern óhugnalegan hátt.

Elva var svo góðhjörtuð að vekja mig í dag með sveittum hamborgara frá Hamborgarabúllunni. Sátu ég, Selma og Elva saman og töluðum um daginn og veginn og var það mjög gaman. Hins vegar var ekki gaman eftir að þær fóru þá var ég farin að fá astma aftur og frekar mikinn. Ég hringdi dauðskelkuð í mömmu og hún sagði mér að taka leigubíl í vinnuna til sín. Hvað ætli að leigubílstjórinn hafi haldið þegar hann hafi fengið farþega sem tók stór og mikil andköf og bað hann um að keyra sig á Klepp? En hann var ansi snöggur og fékk ég púst hjá mömmu.

Ég sá einhverja tryggingaauglýsingu áðan, og var þar viss manneskja í auglýsingunni sem já er ágætisleikari (en ekki það að auglýsingin sjálf hafi krafist mikilla leikhæfileika) en ekkert spes hvað útlit varðar, sem er eiginlega stór þáttur í auglýsingum, þá meina ég ekki að maður þurfi að vera fallegur til þess að leika í auglýsingu þó að það væri ekkert verra. Hann er bara ekkert spes, bara með svo e-ð gleymanlegt andlit og ekkert minnistætt við það, og líka það að leika í tryggingaauglýsingu býður eiginlega upp á það að þér verði gleymt fljótlega og ferillinn þinn ónýtur. Nei okei kannski ekki alveg, alla vega það sem var pointið í þessari efnisgrein til að byrja með er: ég er búin að vera á skrá hjá Saga Film síðan ég var 8 ára og ég er ekki frá því að þeir hafa bara hringt tvisvar í mig. Ég er ekki að skilja þetta, reyndar þarf ég að endurnýja myndina mína þar sem hún er frá því ég var 13 ára. En hvernig gat þessi gleymanlegi gaur fengið þetta hlutverk en svo hefur bara verið flett framhjá myndinni minni í mörg ár. Reyndar hef ég heyrt að leikstjórarnir fyrir þessar auglýsingar eru mjög oft frá Frakklandi eða einhvers staðar þaðan, og þeir vilja fá þetta týpíska íslenska útlit. Sem ég greinilega er ekki með, en já þetta er fúlt og ég er ekki sátt. Ef ég ætla samt að fara að skrá mig aftur þarna veit ég alveg að ég það myndi ekkert ganga vel þar sem ég er með 10 aukakíló á mér sem ég þarf að losna við. En ætti ég að losna mig við þau vegna svo að ég komist á skrá Saga Film, er það ekki af röngum forsendum?

Þetta er komið gott...

Nadia

En spennandi ég...

Ég var að lesa stjörnuspánna mína í dag og hljómaði hún einhvern veginn svona "Þú ert búin að vera í tilfinningalegu ójafnvægi undanfarið og mikil óreiða í kringum þig, ekki er mikið að gerast í ástarlífinu um þessar mundir en þú verður að bíða með það næstu vikurnar þegar þú ert búin að koma óreiðunni í lag og skila öllum verkefnum af þér", þetta var viku eða mánðarspá og ég er ekki frá því að þetta hafi verið lífið mitt tjah já bara í hnotskurn. Annars veit ég alveg að ég verð að taka sjálfa mig í gegn, hef örugglega talað um það svona skrilljón sinnum á þessu bloggi.

Líkur sækir líkan heim, eða hvað sem maður segir, þá vona ég innilega ekki að þetta sé satt, því þá er ég farin að hafa stóráhyggjur af mér. Ég fór að velta því fyrir mér hvernig týpum ég heillast af o.s.frv. en hef aldrei velt fyrir mér hverjir heillast af mér. Undanfarna mánuði hef ég verið í tygjum við hasshausa (þrátt fyrir að vera ekki hasshaus sjálf, þó að móðir mín góða haldi stundum annað), lesbíur eiga það til að heillast óskaplega mikið af mér eða bara tvíkynhneigt fólk (ekki neitt slæmt við það, væri samt til í að það væri frekar einhver sem er gagnkynhneigður), mjög skrítnir karlmenn, oftast kannski um svona fimmtugt og ganga í appelsínum gulum buxum, þroskaheftir (þá meina ég bókstaflega) á einn aðdáanda upp í skóla sem er á starfsdeildinni, góðhjörtuðu lúðarnir. Ekki er neitt af þessu slæmt fólk, en þar sem ég tel mig ekki vera lúðalegan samkynheigðan þroskaheftan perralegan hasshaus, þá skil ég ekki alveg afhverju eða hvernig þetta fólk heillast af mér.

Kannski er að það af því ég er fyllibytta og fyllibyttur eiga það til að hitta alls konar fólk á förnum vegi/börum. En ég er eins og má kannski segja recovering fyllibytta og það er kannski eins gott áður en ég verð textaefni fyrir Lou Reed.

Ég mátti ekki gefa blóð í dag, þeim var alveg sama þó að ég reykti, væri með ofnæmu og fengi yfirliðsköst bara það að ég væri með exem þar sem nálinni á að vera stungið var það stórhættulegt. I am a danger to society, hefði auðveldalega geta logið um að þetta væru þurrkublettir en ég var ekki svo spennt fyrir því að láta dæla úr mér blóð.

Heilalausa konan í landsbankanum sagði að ég væri í sætri peysu, svo bætti hún við af því að hún ætti eins peysu, fékk háðsglósur frá busunum eftir það. Og fór síðan velta fyrir mér tilgang lífsins ef að busarnir væru ekki einu sinni hræddir að gera grín af mér...

Ghettoball í kveld, Leoncie ætlar að hrista tútturnar á Gauknum...

Nadia