Þokkadísin Ég heiti Þórdís Nadia og þetta er bloggsíðan mín. Ég er 20 ára Reykjavíkurmær og stunda ég nám við FB. Ég er mjög áhugaverð manneskja, mjög mikilvæg og bara frábær. Ég er æði... 10 nýjustu færslurnar
Bloggarar Anna StellaEinar Elva Litla Geimveira Heba, Erla og Margó Katla Þórunn Myndir Eldra 03/09/2003 - 03/16/2003 |
fimmtudagur, mars 01, 2007
miðvikudagur, janúar 24, 2007 Ég vildi bara sýna ykkur afleiðingar þess að hafa ekki borðað eða sofið almennilega í rúmlega mánuð og skella sér svo á fyllerí:
Alla vega mun ég ekki fara að gera e-ð svona aftur á næstunni. Annars er ég andvaka aftur, mun hvort eð er enda svona útlítandi á morgun. Hey, já by the way nennir e-r að kommenta? Nadia
mánudagur, janúar 22, 2007 Ehemm...
Ein ég sit og sauma, inn í litlu húsi, enginn kemur að sjá mig, nema litla músin... Þessi vísa á einstaklega vel við mig. Nema það kannski að ég er ekki að sauma og ég er ekki í húsi og það er engin mús hérna. Ég sit reyndar ein í íbúð að horfa á Jay Leno, og já... Ég vaknaði í gærmorgun með risastórt brunasár á löppinni minni, og er núna með risastóra blöðru. Ofninn er nefnilega staðsettur dálítið nálægt rúminu okkar og einhvern veginn tókst mér að steikja húðina á mér eins og beikon. Tsss... En annars líður mér svolítið gremjulega núna, er mjög reið út í eina vissa manneskju. Engin sem les þetta blogg þó, en já. Mér líður líka eins og ég sé einstaklega heimsk. Mér finnst ég alltaf vera að gefa af mér og treysta fólki, en fólk treystir mér svo ekki. Mér líður alla vega hálf ómögulega núna. Ég vildi að maður gæti tekið sér frí í skólanum þegar manni liði illa. En það er víst ekki hægt. Þetta blogg er líka orðið svo mikið prump, er að spá í að stofna nýja síðu. Bæ
föstudagur, janúar 12, 2007 Jæja...
Komin tími á blogg. Þetta blogger helvíti er búið að vera frosið, en núna ákvað ég að reyna að hafa þolinmæði og bíða eftir að síðan myndi loksins hlaðast inn. Það tókst, en tók ca. 10 mín. Ég missti matarlystina í prófunum, missti 7 kg. Fékk matarlystina aftur eftir prófin og át eins og brjálæðingur. Ég gerði ekki annað en að fara á kaffihús og fá mér að borða. Maggi var að vinna í Pennanum/Eymundsson og ákvað að hitta mig á Hressó í mat. Ég pantaði réttinn hans, svo fékk ég mér tvo litla rétti. En síðan seinkaði honum, og ég sat ein við borðið með 3 rétti, nartandi í hitt á þetta á diskunum. Ég þurfti að bíða ein í 20 mín. var svo sem sama, en ég fékk furðuleg augnaráð frá fólkinu þarna inni, var alveg sama hélt bara áfram að hakka í mig. Ég var óstöðvandi. Jæja svo er þetta seinasta önnin mín í helvíti á jörðu eða sem heitir öðru nafni framhaldsskóli. Ég er búin að plana útskriftardaginn minn. Leið og ég vakna ætla ég að opna flösku af kampavíni, setja húfuna á mig, setja lagið "Freak - out" á fóninn og dansa nakinn eins og lífið við að leysa. Annars er ég farin að æla smá upp í mig af klígju á að hanga þarna. Skráði mig í trúarbragðafræði, og auðvitað þarf einhver helvítis besserwissi að vera þarna inni og grípa í fram fyrir kennarann í hvert skipti sem hún talar. Ég sver það, seinasta tímann minn í þessu fagi ætla ég að taka drullugasta sokkinn sem ég á og troða því upp í kjaftinn á honum og segja að bragðið á sokknum er álíka ógeðslegt og hljóðin sem ég heyri þegar hann talar. Annars allt ágætt að frétta. Bara frekar blönk og marin. Sjáumst Bæææææææ
föstudagur, desember 22, 2006 Jólasýning... Það var geðveikt að sýna á risastóru sviði í Borgarleikhúsinu, þetta var ógeðslega gaman. Hér er Raqs Sharki hópurinn minn að sýna þann 16. desember í jólasýningu Kramhússins, enjoy...
miðvikudagur, desember 13, 2006 Hæ baby juice...
Ó hversu ómögulegt er að læra undir seinasta lokaprófið. Eina sem ég hugsa um er hvað ég ætla að gera í jólafríinu, svo verð ég svo óþolinmóð að ég byrja á því strax í stað þess að læra fyrst. En planið var að gera ekki neitt... Ég held að það séu engin takmörk fyrir því hversu löt ég get verið.ENGIN... Afhverju er það svo slæmt að vera latur? Maður á alltaf að vera svo duglegur, duglegur, duglegur. Ég er bara dugleg þegar mig langar að vera dugleg. Ég þoli ekki þegar maður er í þannig vinnu að einu skiptin sem maður telst vera duglegur er þegar maður tekur milljón aukavaktir á mánuði. Til hvers að vinna meira ef maður fær nóg pening hvort eð er? Ég vil frekar eyða frítímanum mínum í að vera löt heldur en að vera dugleg. Annars ætti ég aldrei frí. Annars er ég að fara að sækja um vinnu í verslun í Kringlunni yfir jólin. Í jólabrjálæðinu, veit ekki hvort ég fæ hana, en ef ég fæ hana þá ætla ég að vera dugleg. Af því ég nenni því alveg. Blóðið í mér rennur hægt, mér er líka oft kalt. En af því það rennur hægt þá verð ég hæg, afhverju þarf ég að vera snögg? Á öllum vinnustöðum sem ég hef unnið (nema í Símanum) þá hef ég þurft að vera snögg, snögg, snögg. Hvað ef maður er bara hægur að eðlisfari? Er það þá einhvers konar fötlun í íslensku samfélagi? Ætti ég þá að flytja til lands þar sem það væri ekki krafist af mér að vera með rakettu í rassgatinu? Bara smá vangaveltur... Vildi óska þess að einhvers konar loftsteinn myndi þeytast hérna inn í íbúðina og geisla mig. Svo myndi ég ranka við eftir klukkutíma og ég yrði súpergáfuð, og myndi bara fletta Bókemenntasögunni á methraða og innbyrgja allt sem í henni stóð. Svona eins og þegar John Travolta las portúgalska orðabók lærði portúgölsku á hálftíma í myndinni fenómenum. Æh ííí Nadia
föstudagur, desember 08, 2006 Próflestur...
En yndislegt... Ég er búin að vera í sömu fötunum í viku, farin að lykta dásamlega. Mamiko sem var með mér í bekk í grunnskóla sagði alltaf þegar það voru að koma próf "oh ég elska próf!" og við hin sem vorum tú kúl for skúl litum á hana hornauga. En Mamiko sagðist reyndar líka tala og leika við Jesú. Þannig að það útskýrir margt. Nadia
|