Þokkadísin Ég heiti Þórdís Nadia og þetta er bloggsíðan mín. Ég er 20 ára Reykjavíkurmær og stunda ég nám við FB. Ég er mjög áhugaverð manneskja, mjög mikilvæg og bara frábær. Ég er æði... 10 nýjustu færslurnar
Bloggarar Anna StellaEinar Elva Litla Geimveira Heba, Erla og Margó Katla Þórunn Myndir Eldra 03/09/2003 - 03/16/2003 |
laugardagur, júlí 10, 2004 Dakota Fanning...
Ég var að horfa á Jay Leno bara rétt í þessu, hversu sæt er Dakota Fanning! Þetta er án efa ein skemmtilegasta leikkona og krakki sem ég veit um. Hún er svo mikið krútt, ég held að hjartað mitt hafi bráðnað þegar ég sá hana í þættinum. Ekkert smá skýr og skemmtileg stelpa... Svo var Darkness líka í sama þætti, ég er eiginlega ekki sátt hvernig þeir eru á sviði. Frekar dauðir miðað við hvað það er mikill kraftur í lögunum þeirra. En ég býst við að þegar maður er að taka e-ð lag í þúsundasta skipti getur það sennilega verið þreytandi, en samt. Svo er nátturlega lagið "I believe in a thing called love" ekki auðvelt að syngja, þannig kannski var söngvarinn að einbeita sér meira að því (að syngja). En þrátt fyrir allt þetta þá fíla ég þá.
miðvikudagur, júlí 07, 2004 Jessörí...
Vá, það er rosalegt hvað tíminn er fljótur að líða. Sumarið bara næstum því hálfnað og ég er ekki búin að gera rassgat. Mér finnst eina sem ég geri er að vinna, sofa og já vinna. Um helgar þá er ég annað hvort að djamma eða horfa á video. Sem er svo sem fínt en mig hryllir við því að þetta sé það eina sem ég mun gera í allt sumar. Þannig að ef einhver er til, þá væri kannski gaman að fara í útileigu eða ferðast e-ð um landið yfir eina helgi. Strætó er óþolandi. Það er algjör pína að þurfa að taka strætó á morgnana, sérstaklega þar sem strætó gengur á 20 mínútna fresti, þá þarf ég að vakna klukkan hálf sjö á morgnana til þess að taka strætó klukkan sjö. Ef ég tek hann 20 mínútum seinna þá mæti ég of seint í vinnuna. Vá hvað þessi seinasta málsgrein var asnaleg. En spurning þar sem málin standa svona hvort ég eigi ekki bara að fara að læra á bíl í vetur. Ekki væri það amalegt. Jæja Nylon kvöld...vííh! Nadia
sunnudagur, júlí 04, 2004 Rock on!
Vá! Í gær fór ég í skemmtilegasta tvítugs-afmæli sem ég hef nokkurn tíman komið í! Helga Katrín fyrrverandi vinnufélagi og S-Afríkufari hélt upp á afmælið sitt á ellefunni ásamt Kötlu vinkonu sinni. Systir Kötlu er bassaleikarinn í hljómsveitinni Mammút, og fékk sú hljómsveit einmitt að spila í afmælinu. Ég hélt að ég myndi falla í yfirlið mér fannst þetta svo flott. Ég fíla Mammút! Eftir að Mammút voru búin að spila, ákváðu Helga og Katla að taka lagið. En þær kölluðu sig Viðurstyggð. Katla var á gítar og söng meðan Helga spilaði á trommur. Ótrúlega flott og minntu þær mig einna helst á White Stripes, þegar þær tóku lagið "Mér er mál". Svo voru þær klappaðar upp aftur til þess að spila Gullfiskalagið. Restin af kvöldinu dönsuðum við við alls konar gamla slagara. Þær voru nefnilega með sína sér DJ-a. Og einhvern meðan ég var að dansa, byrjaði ég að tala við einhvern amerískan homma. Jú núna man ég, ég gaf honum bjórinn minn því ég var orðin allt of full. Mjög skemmtilegur gaur, og bað hann mig að fara með sig og vini hans og sýna þeim aðra staði. Þeir voru að leita af stað sem spilaði Hip Hop eða Drum´n Bass, þannig ég sagði þeim að það væri annað hvort Prikið eða Kapital. Þeir ákváðu að fara Prikið þar sem þeir fengu gefins miða sem á stóð einn frír bjór á barinn. Eftir að við vorum búin að hanga í smá tíma þarna, uppgötvar einn gaurinn að það var búið stela jakkanum hans. Frekar ljótur og túristalegur. Eftir það ákváðu þeir að fara heim, og stóð ég bara eftir ein og blindfull. Ég lét það ekkert stoppa mig, reyndi að fara inn á nokkra staði til að gá hvort að ég þekkti einhvern, en allt gekk fyrir ekki. Þannig ég labbaði bara heim, hringdi í Magga og sagði honum að koma. Svo man ég ekki meir. Vaknaði í morgun í öllum fötunum og sá að það var Missed Call frá Magga. Þá hafði hann komið hingað og beðið fyrir utan í 20 mínútur því að ég svaraði ekki. Greyið keyrði bara heim aftur. Ég er rosaleg! Mammút rúlar! Nadia
|