Þokkadísin Ég heiti Þórdís Nadia og þetta er bloggsíðan mín. Ég er 20 ára Reykjavíkurmær og stunda ég nám við FB. Ég er mjög áhugaverð manneskja, mjög mikilvæg og bara frábær. Ég er æði... 10 nýjustu færslurnar
Bloggarar Anna StellaEinar Elva Litla Geimveira Heba, Erla og Margó Katla Þórunn Myndir Eldra 03/09/2003 - 03/16/2003 |
fimmtudagur, febrúar 17, 2005 Ja hérna hér...
Jæja, ég er farin bara að hressast heilmikið við núna, og verð ég að segja að það er heilmikill léttir. Ég lít samt ennþá út eins og krakkhóra, en ég hlýt að koma til, verða að trúa á eitthvað. Ég er búin að gera voðalega lítið þessa undanfarna daga, nema það að "láta mér batna", sem er frekar leiðinlegt þar sem mér finnst ég vera orðin hress, en verð að fara mér hægt um svo að mér slái ekki aftur niður. En já mér var farið að leiðast það mikið að það tókst að draga mig til þess að horfa á fótboltaleik. Já, ég, Þórdís Nadia Óskarsdóttir horfði á heilan fótboltaleik. Kannski ekki alveg heilan, dottaði aðeins inn á milli, en virtist ekki missa af neinu. Leikurinn sem ég horfði á var einhver vinaleikur til styrktar fórnarlambanna í Sunami. Svo prufaði ég í fyrsta skipti að fara í Eye-Toy, sem var bara helvíti gaman. Rústaði Gunna og hann gat ekki tekið tapinu eins og maður, þannig hann fleygði mér bara á hornið á sófanum heima hjá honum og ég er ekki frá því að ég hafi rifbeinsbrotnað, er alla vega brákuð. Svo fórum við í einhvern bílaleik, ég rústaði honum líka þar, en var fljót að forða mér í burtu áður en hann fór að brjóta e-ð annað. Svo held ég að ég fari bara til námsráðgjafans á föstudaginn, skólinn er kominn í hálfgert klúður. Búin að missa heilan mánuð úr, spurning hvort að ég eigi að reyna að vera dugleg og reyna að vinna allt upp sem ég er búin að missa úr, eða hvort að ég fari að vinna og taki e-ð í fjarnámi. Ææhh ég er nú meiri tossinn. En hvað er málið með þessa Vestmannaeyjaferð? Ekkert slúður eða? Það kemur mér frekar á óvart. Svo var Valentínusardagurinn í fyrradag. Þegar ég minnti elskuhuga minn á það, þá sagði hann "ha? er ekki mánudagur?". Rosalegt hvað fólk getur verið rómantískt, annars var ég ekkert svo rómantísk sjálf. Var bara heima á náttfötunum allan daginn að horfa á DVD. Hefði getað verið svo elskuleg og hangið inn í eldhúsi allan daginn að útbúa hjartalaga konfekt, en ég er það góhjörtuð að ég myndi ekki óska mínum versta óvini þá martröð að smakka e-ð sem ég hef útbúið. Jæja ætla skella annarri DVD í tækið. Vi ses... Takk fyrir að lesa þessa færslu? Nadia
sunnudagur, febrúar 13, 2005 Veikindin yfirstaðin...
Jæja lesendur góðir ég ætla að gleðja ykkur með því að tala ennþá meira um veikindin mín, en eins og ég hef tekið eftir hafið þið haft afskaplega mikinn áhuga á því. Seinasta fimmtudag var ég lögð inn á Landspítalann því það kom í ljós eftir allt saman að ég var komin með sýkingu í nýrun. Var ég hlömmuð þar inn með 40, 5 stiga hita og dælt í mig sýklalyfjum í æð. Ég þurfti að vera þarna í 2 nætur, en leið það sem 3 ár þar sem þessi dvöl var afskaplega leiðinleg og kvalarfull en þó mjög nytsamleg...greinilega. Fyrsta nóttin var hræðileg, þar sem ég þurfti að fasta frá og með eftir miðnætti vegna þess að ég þurfti að fara í ómskoðun um morguninn. Að þurfa að fasta með 40,5 stiga hita er það versta sem ég hef lent í. Ég var svo þyrst að ég var farin að sjá ofsjónir. Það var reyndar verið að dæla í mig vökva í æð, en kjafturinn á mér var svo þurr að eina sem ég hugsaði um var vatn. Ég gat ekkert sofið, svo rogaðist ég á klósettið inn á milli með nál í æð dragandi pokann á hjólum á eftir mér eins og gömul kona. Klósett vatnið var orðið ansi girnilegt á þessum tíma. Eina sem að ég sá fyrir mér þegar ég lokaði augunum var risastórt vatnsglas fyllt með klökum, eða þá risastóra könnu fyllta límónaði og klökum. Ég hugsaði um hvaða drykki ég ætti að fá mér þegar ég mætti drekka, var komin með helvíti góðan kokteil. Sá fyrir mér risastóra könnu, myndi hella sódavatni, smá appelsínu og ananassafa, skornum ferskum jarðaberjum og nátturlega með fullt, fullt af klökum. Þegar klukkan var orðin um 6 um morguninn var ég farin að búa til barnalag um hvað mig langaði mikið í appelsínusvala í stóru glasi með klökum og röri. Ómskoðunin var ekki fyrr en um 11 um morgunin og þegar því var lokið endaði ég með því að kaupa mér ógeðslegt sykurlaust Egils Appelsín, sem var viðbjóður. Það gerðist nú ekki mikið spennandi þarna inn á spítalanum, nema það ég var alltaf hálf döpur og þunglynd því andrúmsloftið inn á deildinn var þannig. Eina skiptið sem mig langaði til þess að öskra úr hlátri var þegar ég sá eina hjúkrunarkonuna þarna í fyrsta skiptið, hún leit alveg eins út og Barbapabbi. Núna er ég komin heim og þarf að taka einhver hnulla-sýklalyf í 10 daga. Stærstu töflur sem ég hef á ævi minni séð og plús það kostuðu þær 10 þús. kall. Djísús, þetta er ekki eðlilegt. Það er dýrt að vera veikur. Ég er farin í sturtu og svo upp í rúm... Takk fyrir að lesa þessa færslu? Nadia
|