Þokkadísin Ég heiti Þórdís Nadia og þetta er bloggsíðan mín. Ég er 20 ára Reykjavíkurmær og stunda ég nám við FB. Ég er mjög áhugaverð manneskja, mjög mikilvæg og bara frábær. Ég er æði... 10 nýjustu færslurnar
Bloggarar Anna StellaEinar Elva Litla Geimveira Heba, Erla og Margó Katla Þórunn Myndir Eldra 03/09/2003 - 03/16/2003 |
laugardagur, ágúst 07, 2004 Já...
Klukkan er 02:00 eftir miðnætti. Ég er edrú, hef sennilega aldrei komið svona snemma heim á föstudagskvöldi í sumar. Kvöldið var samt sem áður skemmtilegt. Svanhvít litla Jóhanna er nefnilega að fara út til London í næstu viku, mun hún dvelja þar í eitt ár sem au-pair. Þannig í tilefni þess ákváðum við að halda smá surprise-partý fyrir hana í kvöld. Mættum við öll heim til hennar (án hennar vitundar) meðan Fanney reyndi að tefja fyrir henni heima hjá sér. Á meðan var skreytt og settar veitingar á borð. Fanney gaf merki þegar þær voru að koma, biðum við öll spennt við útidyrahurðina með grímur og blöðrur. Leið og Svanhvít opnar hurðina öskrum við öll í einu "SURPRISE!" og fleygjum uppblásnu blöðrunum í hana. Svanhvít greyið fékk vægast sagt hjartaáfall, starði á okkur í svona 5 sekúndur og lokaði síðan hurðinni aftur. En kom síðan aftur inn við mikinn fögnuð okkar hinna. Síðan var haldið kveðjupartý, ásamt kökum, snakki og áfengi. Ég skemmti mér ágætlega fyrir utan að vera dálítið þreytt. Ég var búin að gleyma því hvað það er gaman að hitta allan vinahópinn saman. Gömlu góðu lögin og hringdansarnir teknir. Ég fann fyrir því í kvöld hvað mér þykir vænt um vini mína og uppgötvaði enn á ný hvað ég á skemmtilega vini. Ég segi bara takk fyrir kvöldið félagar, þið eruð öll einstök. Nadia
miðvikudagur, ágúst 04, 2004 Hmm...
Látum okkur sjá, hvað gerði ég í dag? Fór í vinnuna, skrítinn dagur þar sem nánast allir úr mínum hóp eru hættir. Það sem hressti eilítið upp á daginn var að ég hlustaði á Tvíhöfða og Freysa (með nýja Coca Cola útvarpinu mínu) hef ekki hlustað lengi á þessa þætti og hló ég dátt inn í beðunum. Á leiðinni heim kom ég við í Bónus. Þar keypti ég mér tyggigúmmi og geisladisk með ítölsku barnastjörnunni Robertino. Ég náði ekki að hlusta almennilega á hann þegar ég kom heim því Stella hringdi í mig og bað um hjálp. Ég fór upp í Ármúla og hjálpaði til með að mála á einhver spjöld sem voru til þess að auglýsa Blátt. Gaman var það, fékk bjórkippu fyrir þessa erfiðis vinnu. Í kvöld skellti ég mér svo á Jazz-session á Kaffi List. Ég veit ekki hvað þau kalla sig þau sem voru að spila, en þau voru ótrúlega góð. Einstaklega upplífgandi að fara á svona tónleika til tilbreytingar. Þess má geta að þau tóku jazz-útgáfu af slagaranum Hey Ya, það var mjög flott. Og héðan í frá stendur leit yfir Bláum Prinsi. Fékk dularfullt sms í dag og í því stóð; "How are you? I love you very much. Every night I dream of you. You know who I am? I´m your Blue Prince". Því miður sá ég ekkert númer þar sem þetta var sent af netinu. Blái Prins hvar ertu? Óóóhh. Góða nótt... Nadia
þriðjudagur, ágúst 03, 2004 Oo yeah, we´re jamming!
Hér sit ég við tölvuna með nýja Coca Cola útvarpið mitt í eyrunum að hlusta á Bob Marley á Skonrokk. Frekar næs að vera með útvarp í eyrunum þegar maður er í tölvunni, hvað þá Bob Marley! Hef voðalega lítið að segja. Sumarið er brátt á enda og skólinn byrjar bara 18. ágúst. Spurning hvernig mér á eftir að ganga, ég vona innilega að mér eigi eftir að takast þetta, maður verður bara að hafa trú á sjálfum sér. Hmm, ég er með einhvern helvítis Toolbar hérna á Internet Explorer glugganum. Þessi Toolbar kemur alltaf þótt að ég hafi ekki beðið um hann. Hann kemur alltaf með e-ð óþarfa leitarefni sem tengist orðunum sem standa á síðunni sem ég skoða. Núna er ég sem sagt á blogginu mínu og þá koma upp orðin "Time Clock, Time Recorders, Self Help, Help Desk, Back Pain, Sign Language, Teresa May". Þetta er nú svo sem ekkert merkilegt, var samt á einhverri síðu man ekki hjá hverjum, man bara að það var strákur og þá komu upp orðin "Breasts, Girl on girl action, lesbian fantasies...." og fleira. Fannst það frekar fyndið. Hvað meira Nadia, segðu okkur meira! Kannski seinna, ég hef svo lítið að segja. En ekki örvænta, því ég er ekki að breytast í plebba-bloggara sem bloggar einu sinni í mánuði eða sjaldnar, ég mun standa mig. Nadia
|