Það er svitabragð af Kanilbombunni minni...

Jæja nú er líkaminn minn á einhverju mótþróaskeiði, það er að segja gagnvart áfengi. Ég er gjörsamlega ónýt eftir grækvöldið. Og þetta blogg er einstaklega farið að minna mig á blogg hjá einhverri útúr riðni hóru sem djammar á Glaumbar hverja einustu helgi.

Já, ég fór á Glaumbar í gær. Það var fínt, þó að karlpeningurinn var orðin heldur drukkinn. Braga var hent út fyrir að dansa. Það var reyndar fínt, því þá drakk ég bara restina af bjórnum hans, sem var heldur mikið. Fór á klósettið þar sem 2 stelpur voru að tala um brjóstaminnkun og brjóstastækkun, þessi sem fór í brjóstaminnkun flassaði bara júllunum á klósettinu og sýndi okkur hinum forvitnu örin í kringum geirvörturnar og undir brjóstunum. Hún var vissulega ekki sátt. Svona er Glaumbar skal ég segja ykkur.

Restin af kvöldinu fór í e-ð bull man ekki einu sinni hvað, fór síðan í sturtu þegar ég kom heim. Veit ekki út af hverju, fór bara í sturtu. Mundi bara eftir því áðan. Ég er orðin kolrugluð af þessu djammi.

Ég er orðin þreytt á því að tala við fólk sem ég þekki ekki mikið. Alltaf sömu spurningarnar "ertu í skóla eða?". Svo leið og ég opna munninn og segi Select, hefur fólk engan áhuga að tala um mig. Sem mér finnst reyndar skiljanlegt. En ég bæti oftast upp fyrir það og segi síðan að ég sé að fara að meika það í útlöndum. Nei reyndar segi ég það ekki, ég segi ekki neitt, því oftast eru þetta bara einhverjir hnakkar að leita sér að ríða og þeim er örugglega alveg sama þótt að ég vinni á Select eða ekki. Bara það að ég sé með píku...ok vó ég er ennþá full...

Yfir og út

Nadia

Gleðikonur helgarinnar...

Gleðikonur helgarinnar...

Mig langar til þess að blogga um e-ð heimspekilegt. Koma með skemmtilegar pælingar og svona. Svo að ég virðist vera áhugaverð manneskja. Ekki einhver plebbi sem er ekki í skóla og vinnur á Select. En þar sem ég er plebbi þá ætla ég að byrja að skrifa um vinnuna mína.

Ég var að vinna í 12 tíma í gær á Select. Það gerðist ekkert áhugavert, og þar sem það er eiginlega ekkert að gera nema að hugsa og reyna að drepa tíman með leiðinlegum hugarleikjum, þá er það eina sem ég geri í vinnunni.

Um daginn kom maður, sem er nánast fastagestur. Hann virðist mjög viðkunnalegur maður, reyndar dálítð skrítinn í útliti, hef reyndar alltaf haldið að hann sé bara öryrki sem hefur lent í vinnuslysi með andlitið. Hann kom um daginn með dóttur sinni, sem leit út fyrir að vera í kringum 9-10 ára. Hún var ótrúlega óörugg með sig, hélt fast í hendina á pabba sínum. Þau komu með Coca-Cola tappa í poka (ef maður skilar inn 5 Coca-Cola töppum fær maður hálfs-líters flösku), ég sagði stelpunni að hún mætti bara ná í kókið í kælirinn. En hún horfði ekki einu sinni á mig. Pabbi hennar sagði við hana að fara að ná í kókið, en hún var heillengi að koma sér af stað. En pabbi hennar ýtti bara við henni. Svo var hann búinn að borga og beið við afgreiðsluborðið eftir stelpunni. Hún var ekki á réttum kæli þannig að ég kallaði til hennar og sagði að kælirinn væri aðeins lengri til hægri, þar væru kókflöskurnar. Hún fann kælirinn, en síðan stóð hún bara stjörf og horfði á kælirinn. Ég kallaði aftur til hennar og sagði að kókflöskurnar væru í þriðju hillunni í kælirnum, en hún leit ekki við, heldur stóð bara stjörf og horfði beint fram fyrir sig á kælirinn. Pabbi stelpunnar var orðin heldur óþolinmóður og var farin að segja "þetta er beint fyrir framan þig stelpa, sérðu þetta ekki??". Hún hreyfði ekki við sér. Pabbi hennar missti alla þolinmæðina og öskraði yfir alla búðina "hvað er eiginlega að þér? Ertu fáviti??". Hann strunsaði svo til hennar tók harkalega í hana og reif hurðina opna á kælirnum og tók kókflöskuna. Hann ýtti stelpunni áfram, svo brosti hann til mín og þakkaði fyrir sig. Stelpan gekk álútin út með tár í augunum. En reyndi að halda aftur að sér.

Ég skil ekki svona fólk, ég er alveg viss um að þessi maður beiti hana andlegu/líkamlegu ofbeldi. Í fyrsta lagi þá vildi hún ekki ná í kókið, því hún var sennilega viss um að hún myndi gera e-ð rangt. Svo stóð hún fyrir framan kælirinn heillengi, örugglega ekki viljað að ná í kókið. Þar sem það er mikið af kókflöskum hefur hún sennilega verið hrædd um að taka vitlausa flösku. Svo gengur pabbi hennar út og brosir bara til mín, eins og mér hafi ekki fundist neitt athugavert við það að hann hafi kallað stelpuna sína fávita. Þegar hann gekk út langaði mig til þess að fara að gráta. Ég fann svo ótrúlega til með stelpunni, ég var komin með tár í augun og allt.

Þetta sýnir bara það að ef fólk er e-ð leiðinlegt eða vangefið þá er það út af uppeldinu. Ég er alveg viss um að þessi stelpa eigi eftir að eiga erfiða framtíð fyrir sér, vegna þess að hún veit að hún sjálf er aumingi, því að pabbi hennar sagði það. Ég hata svona foreldra, en það þýðir sennilega að uppeldið þeirra hafi ekki verið neitt skárra, og þess vegna kann það ekki að ala börnin sín upp því það veit ekki betur. En hverjum á maður að kenna um?

Nadia

Ég er búin að liggja í hláturskasti í allt kvöld. Var að lesa gamlar færslur frá því að ég og Súsanna vorum úti í Frakklandi um jólin. Ég bara verð að birta þessa færslu. Svo lofa ég að ég muni hætta að copia og pasta gamlar færslur, hér kemur svo eins færsla sem Súsanna skrifaði um jólin...

Thad er svo feikilega gaman herna ad mig hryllir vid tilhugsuninni ad fara heim. Kvold eftir kvold forum eg og Naddoddurinn a baejarrolt, endum tho oftast a irska barnum og faum oss bjor. Naddoddi er farid ad lika svo vel herna ad i gaer steig hun inn a einn af thremur irsku pobbunum sem eru herna og bad um vinnu. Thvi midur var henni hafnad. Eg verd nu ad segja fyrir mig ad eg vaeri alveg meira en litid til i ad bùa herna i France.
Til thess ad updeita dvol okkar her aetla eg ad rifja upp sunnudagskvoldid og sidast en ekki sist gaerdaginn.
Irski barinn
Eg og Naddoddur komnar nidur i bae um kl. 23:30. Irski barinn trodfullur og irsk hljomsveit lek fyrir dansi. Eg og Nad attum i hrokasamraedum thangad til ad einn gaurinn ur bandinu for ad spjalla vid okkur. Var hann alveg himinlifandi thegar vid sogdum honum ad vid vaerum fra Islandi. Vorum inni a pobbnum til lokunar og faerdum okkur tha yfir a annan pobb sem var tha enn opinn. Irski gaurinn, Paul, kynnti okkur fyrir felogum sinum Sergey (fra Russlandi) og Jean (franskur). Allir voru their felagar toluvert eldri en vid (Paul ad nalgast fimmtugt) en gerdi thad samtolin bara enn frodlegri og skemmtilegri einnig. Gaman ad hlusta a gamlar aevintyra- og sjoarasogur. Eg og Nad fengum svo far heim med Paul og Sergey og fengum vid ad hlusta a gamla russneska tonlist a leidinni heim.
What is this white thing spreading around their faces?
Manudagur var i gaer og ma med sanni segja og eg og Nad hofum verid vel i tvhi um kl. 21 i gaerkvoldi. Vid attum eins konar stefnumot vid hann Christoph og vin hans sem heitir Cederick og hittum vid tha kumpana fyrir utan Fnac a sjounda timanum i gaerkvoldi. Their budu okkur svo a Jazz- bar sem var tharna i grendinni og voru their svo miklir herramenn ad bjoda okkur stollum einnig i glos. I fyrstu var thetta vaegast sagt vandraedalegt (ad Nadiu mati) en hann greyid Cederick taladi litla sem enga ensku. Thad var samt gaman og um kl. 21 a stadartima maetti annar vinur theirra felaga a stadinn sem het Frederick. Atti hann eftir a reynast ogn veikur a gedi.
Jaeja til thess a gera gott kvold stutt i lysingu ma segja ad thad sem kemur svo upp i huga minn er karokibar, kebab, klammyndir og Nadia blindhaugafull ad fa ser whisky heima hja Frederick hellandi i glasid med titrandi hendi og reykjandi stubba ur oskubakkanum.
Thetta med klammyndirnar.. eg var ordinn svo svakalega pirrud a thvi ad strakarnir toludu bara fronsku og eg og Naddoddur islensku thannig ad eg stakk upp a thvi hvort ad vid gaetum ekki horft a eitthvad klammyndband. Vid sogdum theim ad vid hofdum aldrei sef svoleidis adur og eg helt med vissu ad greyid Frederick hafi trùad thvi. Svo horfdum vid a thessa fronsku raemu og strakarnir skemmtu ser storkostlega en eg var alltaf ad eydileggja stemninguna med thvi a kveikja a einhverri handryksugu sem var tharna fost vid vegginn.

Vona ad thad verdi sama skemmtun i kvold. Tja!

Fann hérna gamla færslu, langaði að birta hana aftur...

19. september
Ég á afmæli 19. september. Ég hef eiginlega aldrei verið ánægð með að eiga afmæli þennan mánaðardag, skólinn er nýbyrjaður, kalt úti, næstum því í endaðann á mánuðinum sem þýðir að enginn á pening til að gefa manni almennilega afmælisgjöf ;) svo plús það, hefur mér alltaf fundist þetta vera á hálf ómerkilegur dagur. Hvert skipti sem ég á afmæli kíki ég í sjónvarpsdagskránna og vona að einhver merkismaður eigi sama afmælisdag og ég, en nei alltaf er það eitthvert ómerkilegt fúlegg sem á afmæli sama dag. Ég hef meira að segja reynt að leita á netinu eftir einhverjum merkisatburði sem gerðist þennan dag. Fór t.d. á síðu Led Zeppelins þar sem er hægt að slá inn dagsetningu og sjá hvað hljómsveitin var að bralla eða hvar hún var stödd á þessum tíma. Ég prufaði að slá inn afmælisdaginn minn en niðurstaðan var engin, öll þessi ár sem Led Zeppelin var hljómsveit þá gerðist ekkert 19. september. Ég varð nú frekar spæld, en ákvað samt að halda áfram að leita á netinu, eina sem ég fann var að eitthvað ómerkilegt ljóðskáld hafði samið ljóð á þessum tíma árið 1800. Frekar fúlt er það ekki?
En það var örlagaríkur dagur seinasta laugardag þegar ég fór í heimsókn til ömmu. Við borðuðum kökur og töluðu saman. Amma stillir síðan á Discovery Channel og þar var þáttur um mestu jarðskjálfta sögunnar, og þessi þáttur sem við vorum að horfa á fjallaði um jarðskjálftann mikla í Mexico árið 1985. Sýnt var frá mörgum byggingum sem hrundu niður eftir jarðskjálftann, þar á meðal var fæðingarspítali sem hafði hrunið, og gat maður séð nokkra daga/klukkutíma gömul börn sem lágu föst á milli rústanna. Heilt lið að fólki kom sér saman til að reyna að bjarga börnunum, mörg börnin höfðu verið föst marga klukkutíma saman klemmd á milli, og var það mjög erfitt að horfa á. En á endanum náðist að bjarga 22 börnum og eru þau frá og með þessum degi kölluð "Kraftaverkabörnin". Öll eiga þau það sameiginlegt fyrir utan það hafa lifað þessa skelfingu af, að þau eiga öll afmæli 19. september.
Þetta var sko merkisstund fyrir mig að loksins fann ég atburð sem hafði átt sér stað 19. september sem hafði einhverja þýðingu og mikla merkingu fyrir fólk annars staðar. Ég lýsi því hér með að ég er stolt af því að eiga afmæli sama dag og þessi "Kraftaverkabörn", og lít núna á þennan dag sem happadag!
Lifið Heil!

Ég sé að fólk er ekki að fíla hann Joaquín minn. Ekki hafa áhyggjur Joaquín, ég er ennþá tryggur aðdáandi þinn sama hvað fólk segir.

Já ég er orðin ansi þreytt á líferni mínu þessa undanförnu daga. Ég hef ekki gert neitt nema vera full, þunn og í tölvunni. Líkaminn minn er ekki að höndla þetta lengur, þannig ég ætla að gera róttækar breytingar og fara að snúa mér að einhverju öðru. Kannski ég ætti að ganga í kristilegan söfnuð og frelsast, ég hef reyndar prufað það og það var ekki alveg að virka fyrir mig. Ég varð líka bara feit þegar ég gekk í þennan söfnuð, gerði ekkert nema að mæta á einhverja fundi og éta á mig gat. Sem var svo sem fínt, en bara missti trú á þessu öllu saman eftir að pastor-frúin og pastor-herran voru gómuð við það að stela pening af söfnuðinum. Pastor-frúin átti líka í ástarsambandi við plötusnúð safnaðarins, hann var bara ungur drengur um tvítugt held ég, meðan hún var fertug. Og já bara til þess að hafa þetta á hreinu þá er ég ekki að ljúga, þetta gerðist í alvörunni.

Ef einhver er með einhverjar góðar hugmyndir um hvernig ég eigi að breyta þessu tilbreytingalausa líferni mínu, endilega kommentið þið.

Nadia

Vó rólegur að vera heitur, mig langar til þess að sjá Joaquín þegar hann kemur hingað. Úff það væri spennandi.

.

Muslims no good!...

Þetta var sagt við mig þegar ég labbaði inn á Dillon í gær. Ég ákvað að leika múslima þar sem eftir væri kvöldsins, plataði meira að segja 2 stráka til þess að giftast mér í hádeginu í dag. Sagðist þurfa að giftast einhverjum svo að ég gæti verið áfram í landinu.

Endaði kvöldið á Prikinu, sem er glataður staður. Ekkert nema glyðrur og útúrdópaðir aumingjar þarna inni. Hitti reyndar eina stelpu, sem er ekki glyðra. Hún heitir María en kallar sig Majae í bloggheiminum, ég ákvað a nefna þig María því að þú lest bloggið mitt. Ég hef einhvern tíman rekist á þitt, ætla að lesa það betur á eftir.

Bless og takk og ekkert snakk (Dagbók Berts)

Nadia