Halló...

Æji, ég þoli þetta ekki. Mig langar svo að blogga en ég hef bara ekkert að segja, og mér dettur ekkert skemmtilegt í hug.

Má ég spurja ykkur bloggara að einu? Þegar þið eruð einhvers staðar að gera e-ð skemmtilegt eða e-ð óvænt og spennandi gerist, hugsið þið þá "hey, ég ætla að blogga um þetta þegar ég kem heim", svo á leiðinni heim hugsið þið þá hvernig þið eigið að orða atvikið eða færsluna? Ég verð að segja að ég geri þetta ansi oft, sérstaklega þegar ég fæ einhverja skemmtilega hugdettu. En oftast nær gleymi ég því þegar ég sest svo fyrir framan tölvuskjáinn. Eða þá ég skrifa það niður en það hljómar e-ð svo allt öðruvísi og tilgangurinn að færslunni fer bara út um þúfur.

Ég held að eftir að ég byrjaði að blogga að þá sé ég farin að passa mig ótrúlega mikið á málfræðilegum- og stafsetningavillum. Ég les samt oft blogg þar sem stafsetning er alveg hræðileg og málfræðilegu villurnar eru bara fáránlegar en það fer ekkert í taugarnar á mér. Mér finnst gaman að lesa blogg þar sem manneskjan einhvern veginn sýnir að henni sé alveg skítsama um allt svoleiðis og aðaltilgangur bloggsins er það sem manneskjan hefur að segja ekki hvernig hún skrifar það. Stundum verð ég einhvern veginn svo heft þegar ég er að blogga eða bara skrifa ritgerðir, ég reyni að passa mig svo mikið að einhvern veginn rugla ég mig sjálfa í ríminu og svo á endanum þá einhvern veginn næ ég ekki að koma út úr mér því sem ég ætlaði að segja í upphafi. Kannski pínu eins og núna.

Ég man þegar ég var yngri, þá lagði systir mín mikla áherslu á það að tala rétt. En þar sem ég get verið svo óttarlega hörundssár að þá fór það rosalega fyrir brjóstið á mér í hvert skipti sem að hún leiðrétti mig þegar ég var að tala. Eftir það (ég er ekki að kenna henni um) þá hef ég einhvern veginn tekið upp á því að tala mjög hægt, það gerist mjög sjaldan að ég tali af mér, meira segja fólk sem þekkir mig ekki vel hefur sagt að það er eins og ég skanni orðin í hausnum á mér áður en ég segi þau. En aftur á móti tel ég að ég tali frekar vitlaust og noti mjög mikið af sama orðaforðanum. Ég á t.d. mjög auðvelt með að skilja önnur tungumál og læra þau, en ég er ekki góð í að tala þau. Þegar ég var úti á Spáni í málaskólanum þá held ég að nánast allir í bekknum mínum hafi sofnað þegar ég var að tala því ég var hálftíma að koma einni setningu út úr mér, en ég var frekar heppin að hafa svona þolinmóða kennara.

Það er nú ekki langt síðan ég var í skólanum, en ég tók eftir því bara í þessari viku hvað ég er orðin feimin. Áður fyrr fannst mér ekkert mál að spurja spurninga í tímum eða svara spurningum. En eftir þessa viku þá held ég að ég hafi nú bara aldrei roðnað eins mikið og stamað eins mikið. Djöfull er pirrandi að roðna, hvenær hættir þetta eiginlega? Að roðna er eitt af því óþægilegasta sem ég veit um. Alla vega I´m missing the point again, þá er þetta bara orðið fáránlegt hvað ég er orðin feimin í tímum. Á miðvikudaginn var ég í spænsku, ég hef aldrei áður verið e-ð óróleg í spænsku tímum því það er eitt af þeim fögum sem mér gengur frekar vel í. En á miðvikudaginn átti ég að lesa lítið brot úr texta og ég roðnaði gjörsamlega upp fyrir haus og ég hélt að það myndi líða yfir mig því hjartslátturinn var bara næstum því óbærilegur. Ég ruglaðist á einu orði, gat ekki borið það fram og Jesús spænskukennari varð að hjálpa mér. Mér leið eins og fífli, veit ekki afhverju. Mér finnst ekkert að því þegar hann hjálpar öðrum nemendum með textann, en ég varð einhvern veginn svo reið út í sjálfan mig að ég hafi ekki getað borið þetta orð fram út af stressi, því ég get gert það auðveldlega heim hjá mér. En ég komst yfir það, leið bara ömurlega í þessum tíma.

Ég held að þetta sé komið gott.

Nadia

Rúllandi Rokklingur rasskellti rollu reiðandi Rússa rösklega...

Skemmtilegur orðaleikur þetta, reyndu að toppa þetta Guðjón hah!

Jæja fyrsti skóladagurinn afstaðinn og var hann ekki svo slæmur. Aðalega vegna þess að við fengum bara námsáætlanir og svona. 27 einingar eru ansi mikið, ég er farin að efast sjálfan mig en ég verð að trúa því að ég geti þetta. Segið mér að ég geti þetta, smá pep-up virkar alltaf.

Í ensku tímanum er ég með einhverjum þvílíkum proffum. Heyrði það bara strax á þeim strax byrjuð að tala ensku og nota flókin orð. Vissu nánast allt um Shakespear og 16. öldina. Winston Churchill bar upp á góma og ætla ég að nota tækifærið og kvóta sögu sem einn nemandinn sagði.

Kona Churchills kom heim einn daginn og sagði við hann: "My God you´re drunk!
Þá svaraði Churchill: "My God you´re ugly! Tomorrow I´ll be sober but you´ll still be ugly."

Skemmtilegt þetta. Annars var ég að reikna út skólagöngu mína. Ég fór ekki í 1. bekk í grunnskóla og ég fór heldur ekki í 10. bekk. Þannig tæknilega séð þá ætti ég að vera á mínu þriðja ári í framhaldskóla. Þannig það mætti segja að ég útskrifast ári á undan. Betra að trúa því heldur en að halda því fram að ég sé einu ári á eftir.

Jæja pæja ekki hlæja af gæja sem klæjar í pjenginn.

Nadia

"Ég vissi vel að þú kæmir"...

Haha, djöfull er fyndið þetta nýja myndband með Skítamóral. Yesmine Olsen bara e-ð dilla sér þarna með þeim í Bylgjulestinni.

Afhverju finnst manni svo óþægilegt að einhverjum líki ekki vel við mann þótt að manni sjálfum líki ekkert svo vel við þessa manneskju? Ég hef samt aldrei séð einhvern tilgang í því að sýna fólki að mér líki ekki vel við það mér finnst það í rauninni bara dónalegt. En kannski er það betra þannig, þá hættir maður að vera svona yfirborðslegur. Yfiborðsmennska (er það orð?) er samt bara hluti af því að vera kurteis sem skiptir nátturlega einhverju máli í mannlegum samskiptum.

En á endanum þá veit maður aldrei hvar maður hefur fólk. Eða jú í rauninni veit maður það alveg, maður sér alveg í gegnum suma.

En já alla vega ég veit ekki með ykkur en mér sjálfri finnst óþægilegt þegar einhverjum líkar ekki vel við mig. Ég held að flestum líki vel við mig, kannski af því ég reyna að aðlaga mig að fólki, held að flestir gera það á einhvern þátt.

Æji hvað er ég að rugla, who gives a fuck?!?!

Mig langar að fara til Ástralíu, Kína, Tælands, Japans (Tokyo), Rússlands, Mexíkó, Costa Ricu, Brasilíu, Kúbu, Túnisar, Marakkó, Egyptalands, Alsír og Finnlands.

Nadia